must read:ความเรียบง่ายไร้กาลเวลา

กุฏิของข้าอยู่กลางป่าลึก
เถาวัลย์สีเขียวงอกยาวขึ้นทุกปี
ไม่มีข่าวคราวของผู้คน
จะมีบ้างก็แต่เสียงเพลงของคนตัดไม้
เมื่อตะวันฉายข้าชุนจีวร
อ่านกลอนพุทธศาสนาครามีแสงจันทร์
ข้าไม่มีอะไรจะบอกหรอกเพื่อนรัก
หากท่านต้องการพบความหมาย
จงอย่าวิ่งไล่ตามสิ่งทั้งหลายให้มากนัก
"ท่านเรียวกัน"





จงกลับไปสู่ปฐมฐาน และจำไว้ว่าสิ่งที่เราจำเป็นต้องมีจริง ๆ ก็คือ
หลังคาคุ้มหัว มีอาหารอยู่บนโต๊ะ เวลาที่เหลือจึงน่าจะทำให้ชีวิตร่าเริง
เบิกบาน ได้อยู่กับคนที่เรารัก ได้สร้างสรรค์สิ่งที่เราชอบ ซึ่งไม่มี
อันตรายต่อโลก หากแต่ได้ให้บางสิ่งบางอย่างที่มีความหมายแก่โลก
"อีแลน เซ็นต์ เจมส์"




เมื่อข้าพเจ้าออกมาที่ชนบท นั่งอยู่ท่ามกลางป่าและหมู่ไม้ไร้เสียงจำนรรจ์
บนโขดเขา มีเวลาเป็นของตัวเองอย่างเต็มที่ ข้าพเจ้าตัดสินใจที่จะใช้
เวลาทั้งหมดเพื่อแสวงหาความสุข ไม่ว่าจะต้องลงทุนไปสักเท่าไหร่...
ข้าพเจ้าแน่วแน่ถึงขนาดเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยเงินเพียงสิบปอนด์ต่อปี
สวมเสื้อหนังสัตว์ กินแต่ขนมปังกับน้ำ เพื่อข้าพเจ้าจะได้มีเวลาทั้งหมด
เป็นของตัวเองอย่างแท้จริง ยิ่งกว่าจะใช้เงินนับพัน ๆ ปอนด์ต่อปีกับชีวิต
ในคฤหาสน หมดเวลาและแรงงานไปกับการดูแลรักษา
"โทมัส ทราเฮิร์น"